Jądra podstawne

Jądrami podstawnymi nazywa się duże skupienia istoty szarej w obrębie brzusznej części kresomózgowia. Największym zespołem ośrodków w ich obrębie jest ciało prążkowane. Ciało prążkowane składa się z trzech części: jądra ogoniastego (nucleus caudatus), skorupy  i gałki bladej. Jądro ogoniaste wraz ze skorupą nazywane jest wspólnie prążkowiem. Według tego podziału za składniki ciała prążkowanego uważa się prążkowie i gałkę bladą. W obrębie jądra ogoniastego wyróżniają się trzy łukowato ułożone części – głowa, trzon i ogon, stykające się ze światłem komory bocznej mózgu. Głowa, największa część, sąsiaduje od strony brzusznej z jądrem półleżącym należącym do układu limbicznego. Bocznie od jądra ogoniastego przebiegają włókna torebki wewnętrznej , łączące korę mózgu z ośrodkami ruchowymi rdzenia kręgowego. Torebka wewnętrzna oddziela jądro ogoniaste od skorupy. Na zewnątrz skorupa graniczy z torebką zewnętrzną, oddzielającą ją od przedmurza. Przyśrodkowo od skorupy znajduje się gałka blada, złożona z bliższej skorupie części zewnętrznej i części wewnętrznej. Do grupy jąder podstawnych regulujących czynności ruchowe należy oprócz ciała prążkowanego jądro niskowzgórzowe oraz istota czarna umiejscowiona w śródmózgowiu. Istota czarna składa się z części siatkowatej  i części zbitej.