Receptory czucia bólu

Receptory czucia bólu występują w skórze, w narządzie ruchu (głównie w okostnej, torebkach stawowych i więzadłach), w rogówce oka, w miazdze zębowej i w oponie twardej mózgu. Obfite unerwienie bólowe mają opłucna i otrzewna, a także narządy wewnętrzne i tętnice. Receptory bólu są zakończeniami włókien nerwowych o mało skomplikowanej budowie i nie mają tak wyspecjalizowanych narządów jak receptory dotyku. Rozróżnia się wśród nich kilka typów, o różnej wrażliwości na bodźce nocycep- tywne. Nocyceptory skóry są zakończeniami włókien bezmielinowych należących do grupy C i cienkich włókien mielinowych zaliczanych do podgrupy A5. Zakończenia włókien C reagują na bodźce termiczne o temperaturze od 41 do 49°C, przy czym za próg bólu uważa się 44,5°C. Są one również pobudzane przez bodźce mechaniczne (ucisk, ukłucie), jednak słabiej niż zakończenia włókien A8. Zakończenia włókien C są też wrażliwe na bodźce chemiczne. Ich wrażliwość na bodźce różnych kategorii spowodowała, że zakończenia te są nazywane receptorami polimodalnymi. Zakończenia włókien A8 reagują na bodźce mechaniczne, niektóre też na gorąco albo na oziębienie tkanki.