TYPOWE DLA KRYSZTAŁÓW
Jest ono typowe dla kryształów dielektrycznych nie posiadających środka symetrii. Kwarc wykazuje wyjątkowo wysoką piezoelektryczność, szczególnie na płytkach wyciętych prostopadle do osi X i równolegle do osi Y i Z. Płytki takie otrzymały nazwę „płytek piezokwarcowych”. W naturalnych, dobrze wykształconych kryształach kwarcu istnieją trzy takie kierunki. Mechanizm powstawania zjawiska piezoelektryczności dla płytki kwarcowej wyciętej prostopadle do osi trójkrotnej Z przedstawiono na rysunku 47. Ściskanie kryształu lub rozciąganie w kierunku osi X powoduje przesunięcie ładunków dodatnich względem ujemnych i powstanie ładunków rfa przeciwległych powierzchniach. Zjawisko to, nie zachodzi przy ściskaniu kryształu w kierunku osi Z. Istnieje też piezoelektryczność odwrotna.