ROZWÓJ FIZYKI WYSOKICH CIŚNIEŃ
Rozwój fizyki wysokich ciśnień zawdzięcza nauka Paulowi Bridgemanowi, który od uzyskania stopnia doktora (1908 r.) pracował na uniwersytecie harwardzkim nad możliwością zastosowania zasady „przekładni rowerowej” dla podnoszenia zakresu wywieranego ciśnienia. Wychodząc z założenia, że jeśli tłok prasy będzie schodkowy, a jego górna część będzie 10-krotnie większej średnicy niż dolna, to na jednym stopniu nastąpi 10-krotne podniesienie ciśnienia i analogicznie przy dwu stopniach 100-krotne, a przy trzech 1000-krotne. Po wielu doświadczeniach skonstruował on prasę, w której na 1 cm2 powierzchni badanego materiału wywierano nacisk 15 ton co odpowiadało ciśnieniu ok. 1,5 GPa. Wychodząc z założenia, że jest to początek techniki wysokich ciśnień, Bridgeman przyniósł do laboratorium jajka („ab ovo usąue ad mała”).
