OKREŚLENIE TEORETYCZNYCH WARUNKÓW

Od tego momentu zaczęto pracować nad określeniem teoretycznych warunków syntezy diamentu. Jako pierwszy, w 1939 roku sformułował je rosyjski chemik, D. I. Lejpunskij. Określił on minimalny zakres tem­peratury i ciśnienia zapewniający przebudowę struktury grafitu w strukturę diamentu w stanie stałym. Opierając się na doświadczeniach mineraloga austriackiego, C. Doeltera, prowadzonych przy spiekaniu ze sobą po­kruszonych kawałków diamentu naturalnego, Lejpunskij określił minimalny zakres temperatury na 2000 K. Ciśnienie zaś gwarantujące w tej temperaturze większą stabilność diamentu niż grafitu określił na 6-7 GPa. Gdy tylko pozostała do rozwiązania konstrukcja urządzenia spełniającego założenia teoretyczne, sprawą syntezy diamentu zaczął interesować się wielki przemysł. Widział on w tym szansę zaspokojenia szybko naras­tających potrzeb rynkowych, szczególnie w zakresie obróbki szlifierskiej.