Impulsy smakowe

Impulsy smakowe docierają do jądra smakowego w rdzeniu przedłużonym, które stanowi przednią część jądra samotnego (nucleus solitarius). Stąd impulsy te zostają przesłane do jądra brzusznego tylno-przyśrodkowego wzgórza, a następnie do okolicy smakowej w zakręcie zaśrodkowym płata potylicznego kory mózgu, w pobliżu czuciowej reprezentacji języka. Część impulsów smakowych dociera do układu limbicznego, głównie podwzgórza i ciała migdałowatego. Mają one znaczenie dla oceny pokarmu w kategoriach przyjemności i przykrości. Organizacja drogi smakowej jest mało znana. Dokładnie nie wiadomo, czy pobudzenie każdego rodzaju receptorów smakowych jest przekazywane do ośrodkowego układu nerwowego równolegle oddzielnymi włóknami nerwowymi, czy też dane włókno nerwowe zbiera pobudzenie z różnych receptorów. Bardziej prawdopodobna wydaje się druga możliwość i to, że charakter doznania smakowego ostatecznie powstaje w wyniku integracji informacji dostarczanej przez różne włókna.