Badanie czucia bólu metodą potencjałów wywołanych

Do badania potencjałów wywołanych stosuje się technikę elektroencefalo- graficzną. Potencjały elektryczne są odbierane za pomocą elektrod przytwierdzonych do skóry głowy. Aby uzyskać wyraźny, odcinający się od tła potencjał, bodziec nocyceptywny musi być możliwie krótkotrwały. Stosuje się zatem drażnienie skóry, nerwu czuciowego lub zęba impulsami elektrycznymi, ogrzewanie skóry promieniem laserowym lub różnego rodzaju bodźce mechaniczne. Stosowane bodźce są wielokrotnie powtarzane, a potencjały wywołane są sumowane i uśredniane za pomocą układów elektronicznych. Stosowane bodźce pobudzają wszystkie rodzaje włókien czuciowych, a więc włókna Ap, o szybkości przewodzenia impulsów 55-60 m/s, włókna A8, przewodzące z szybkością 19-22 m/s, i włókna C, o szybkości przewodzenia 1 m/s. A zatem wczesny komponent potencjału, wywołany przez impulsy czucia dotyku, które dotarły do rdzenia kręgowego włóknami Ap, nie jest analizowany.