W regulacji aktywności ruchowej
W regulacji aktywności ruchowej może mieć znaczenie podwójne oddziaływanie kory mózgu na część wewnętrzną gałki bladej: hamujące za pośrednictwem prążkowia i pobudzające za pośrednictwem jądra niskowzgórzowego. Gdy część wewnętrzna gałki bladej jest pobudzona, zwiększa się jej hamujący wpływ na jądra brzuszne przednie wzgórza, a tym samym zmniejsza się pobudzające działanie wzgórza na korę mózgu. Następstwem tego jest zmniejszenie aktywności ruchowej. I odwrotnie, gdy część wewnętrzna gałki bladej jest zahamowana, zmniejsza się jej hamujący wpływ na jądra brzuszne przednie wzgórza, a tym samym zwiększa się pobudzające działanie wzgórza na korę mózgu. Następstwem tego jest zwiększenie aktywności ruchowej. Zakłócenie tego mechanizmu może powodować ubóstwo ruchów w chorobie Parkinsona i ich nadmiar w pląsawicy.
