BEZ WZGLĘDU NA STRUKTURĘ
Stwierdzone dla obydwu tych grup minerałów własności ferromagnetyczne doprowadziły do powstania przemysłowej produkcji „czarnej ceramiki” – jak nazywa się produkcję ceramicznych materiałów magnetycznych, czyli ferrytów. Stało się to możliwe w momencie, gdy stwierdzono, że tlenek żelazowy chętnie reaguje z tlenkami innych metali w procesie ogrzewania znacznie poniżej temperatury topliwości. Zachodząca w stanie stałym dyfuzja kationów prowadzi do wyrówny wania się składu chemicznego i powstają związki chemiczne będące roztworami stałymi o bardzo ogólnym wzorze chemicznym xMeO yFe203, w którym jako Me mogą występować: Li, Mg, Ca, Mn, Fe+2,Co, Ni, Zn, Cd, Ba, Sr, Y oraz ziemie rzadkie.O karierze przemysłowej ferrytów zadecydowały ich własności półprzewodnikowe.Wszystkie one, bez względu na strukturę, wykazują bardzo dużą elektryczną oporność właściwą – jest ona tysiąc razy większa od oporności ferromagnetyków metalicznych, a mniejsza od typowych dielektryków ceramicznych.