Ocena kierunku źródła dźwięku
Człowiek potrafi rozróżnić kierunki pochodzenia dwóch dźwięków, różniące się o jeden stopień kątowy . Organizm może ustalić dwoma sposobami kierunek, z którego pochodzi dźwięk. Przy tonach niskich (< 1 kHz) mierzy czas, w jakim informacja z każdego ucha dociera do ośrodków słuchu. Gdy częstotliwość tonu przekracza 1 kHz, lepszym sposobem jest porównanie natężenia danego dźwięku słyszanego przez każde ucho. Dla oceny lokalizacji dźwięku ważne jest to, aby informacja słuchowa pokonywała kolejne etapy ze stałym opóźnieniem. Warunek ten zapewnia specjalna budowa zakończeń synaptycznych w jądrach ślimakowych i w jądrze przyśrodkowym ciała czworobocznego. Na zakończeniach niektórych włókien nerwu ślimakowego występują rozszerzenia zwane kolbkami końcowymi Helda. 0d kolbek tych odchodzą wypustki, z których każda tworzy liczne synapsy z ol brzymimi komórkami „krzaczastymi”. Na zakończeniach aksonów tych komórel w jądrze przyśrodkowym ciała czworobocznego występują rozszerzenia zwan< kielichami.