ZBLIŻONE PRACE
W roku 1883 H.F. Moissan, dysponując piecem łukowym, przeprowadził eksperyment stopnienia żelaza, nasycenia go węglem i wylania do wody celem szybkiego ochłodzenia. Po powolnym roztrawieniu wlewka, uzyskał on proszek który opadał w cieczy o gęstości 3 g/cm3, rysował korund, spalał się w tlenie a barwy był czarnej. Jeden z tych kryształów, wielkości 0,7 mm i bezbarwny, przechowywany jest w Luwrze. Zdaniem Moissan’a, który był doświadczonym eksperymentatorem, było to odwzorowanie procesów zachodzących w meteorytach żelazistych (np. Kenyon Diabolo w Arizonie) i jako takie uznano za udane. Zbliżone prace prowadzili Marsden w Anglii (1881 r.) i K. D. Chruszczów w Rosji (1893 r.). Nasycali oni wrzące srebro sześcioma procentami węgla, a następnie ochładzali stop.