Każdy ruch jest wynikiem współdziałania mięśni

Każdy ruch jest wynikiem współdziałania wielu mięśni agonistycznych, t wykonujących tę samą czynność, na przykład zginanie kończyny, i antagonistycs nych, wykonujących czynność przeciwną, na przykład prostowanie kończyn; Gdyby zginacze i prostowniki kurczyły się jednocześnie z jednakową siłą, żade ruch nie byłby możliwy. Przy zginaniu kończyny muszą się kurczyć zginacz i jednocześnie, w sposób skoordynowany z ich skurczem, muszą się rozkurcza prostowniki. Koordynację tę zapewnia mechanizm wzajemnie zwrotnego unerwieni mięśni antagonistycznych.
Pobudzenie receptorów w rozciągniętym mięśniu zostaje przekazane d motoneuronów a unerwiających ten mięsień. Jednocześnie zostaje pobudzon intemeuron, który z kolei hamuje motoneuron a mięśnia antagonistycznegi Impulsy nerwowe dochodzące z mózgu do motoneuronów a niosą rozkaz z okolicy ruchowej kory mózgu, a dochodzące do motoneuronów y regulu: wrażliwość wrzecion mięśniowych na siły rozciągania. Ośrodki mózgowe o< działują też na intemeurony, kontrolując w ten sposób pobudzenie mięśi antagonistycznych, a także na komórki Renshawa. Wszystkie te wpływy, n: kładające się na autonomiczną czynność rdzenia kręgowego, zapewniają skon plikowaną kontrolę płynności i precyzji ruchów oraz regulację napięcia mię: niowego.