Sprawność narządu węchu
Sprawność narządu węchu wykazuje znaczne różnice gatunkowe i u ssaków wiąże się z powierzchnią nabłonka węchowego, liczbą komórek węchowych oraz budową jamy nosowej. Wyróżnia się zwierzęta makrosmatyczne, u których węch ma zasadnicze znaczenie jako kanał informacji o środowisku, i zwierzęta mikrosmatyczne – o słabym powonieniu. Dobrym węchem dysponują ssaki owadożeme, gryzonie, kopytne i niektóre drapieżne, na przykład psowate, natomiast za zwierzęta o słabym powonieniu uważa się naczelne. Podział ten nie jest jednak bezwzględny, ostatnio bowiem stwiedzono zadziwiającą wrażliwość na bodźce zapachowe u małp. Rewizji podlega także pogląd o małym znaczeniu węchu u człowieka.
