Echolokacja

Echolokacja jest sposobem znajdowania przeszkody łub identyfikacji ofiary na podstawie porównania charakterystyki emitowanych przez siebie dźwięków z ich echem odbitym od obiektu. Echolokacją posługuje się około 800 gatunków owadożemych nietoperzy należących do podrzędu Microchiroptera. W celu zlokalizowania obiektu nietoperz wysyła wąską wiązkę ultradźwięków zwaną sonarem. Nietoperze najlepiej poznanego gatunku Pteronotus pamellii emitują wiązkę w postaci długiej sekwencji fal o stałej częstotliwości, po której następuje krótka seria fal o zmiennej (modulowanej) częstotliwości. Niektóre gatunki nietoperzy emitują tylko fale FM. W obrębie sekwencji CF występują cztery częstotliwości harmoniczne w paśmie 30-120 kHz, z których dla elektrolokacji największe znaczenie ma druga, o wartości 61 kHz. W obrębie serii FM częstotliwość fal może się zmieniać w zakresie od 61 do 49 kHz. Komponent CF sonaru służy do detekcji obiektu i ustalania szybkości jego poruszania się, a komponent FM do wykrywania cech przedmiotu.