Istota szara okołowodociągowa
Istota szara okołowodociągowa, uważana za nadrzędny ośrodek tłumienia bólu, otacza na kształt mankietu wodociąg mózgu (Sylwiusza) wzdłuż całego śródmózgowia. Ku przodowi przechodzi bezpośrednio w jądro okołokomorowe podwzgórza. Dochodzą do niej włókna nerwowe z jądra łukowatego (nucleus arcuatus) podwzgórza, z ciała migdałowatego, ze środkowej części wzgórza i z jądra siatkowatego mostu. A zatem istota szara okołowodociągowa jest połączona z układem limbicznym i z podkorowymi ośrodkami bólu. Impulsy bólowe dochodzą tu także bezpośrednio z rdzenia kręgowego. Połączenia odprowadzające z istoty szarej śródmózgowia biegną do jądra wielkiego szwu w tylnym odcinku mostu. W jądrze tym biorą początek włókna serotoninergiczne, które dochodzą do rogów grzbietowych rdzenia kręgowego. Od jądra przyolbrzymiokomórkowego odchodzą włókna noradrenergiczne, które także zmierzają do rogów grzbietowych rdzenia. Zadaniem tych włókien jest hamowanie przekazywania impulsów czucia bólu z neuronów I rzędu do neuronów II rzędu w ośrodkach rdzeniowych.
