Sterowanie ruchami szybkimi

Aby informacja, która dociera do kory czuciowej, mogła zostać właściwie wykorzystana, musi najpierw ulec opracowaniu w czuciowych polach projekcyjnych (3a, 3b, 1, 2), a także w okolicy asocjacyjnej (pole 5), a następnie być przekazana za pośrednictwem dróg śródkorowych do okolicy ruchowej. Ponieważ proces ten wymaga pewnego czasu i dla szybkich ruchów mógłby okazać się zbyt wolny, do sterowania ruchem są również wykorzystywane funkcje ruchowe obszaru czuciowego i funkcje sensoryczne obszaru ruchowego. W polach sensorycznych kory czuciowo-ruchowej znajdują się neurony ruchowe, których pobudzenie jest przekazywane do ośrodków ruchowych rdzenia i może inicjować ruch lub korygować jego przebieg. Poza tym część połączeń wzgórzowo-korowych niosących impulsy z proprioceptorów dociera bezpośrednio do obszaru ruchowego. Tą drogą neurony ruchowe otrzymują szybką, choć nie uporządkowaną informację o stanie narządu ruchu.