NA DUŻĄ SKALĘ

Po drugie, na przełomie lat 40. i 50. obecnego stulecia opanowano na skalę przemysłową proces krystalizacji, powszechnie zwany przez technologów „wyciąganiem” z kąpieli monokryształów. Metodę tą opracował w 1919 r. profesor Politechniki Warszawskiej, Jan Czochralski . Umożliwiała ona otrzymywanie jednorodnych i dużych monokryształów odpowiednio domieszkowanych, doskonale nadających się, po odpowiedniej obróbce, na elementy składowe podzespołów elektronicznych .W początkowym okresie rozwoju tej techniki przewagę uzyskał german ze względu na niższą temperaturę topliwości oraz łatwiejsze domieszkowa­nie spowodowane wyższą aktywnością chemiczną. Natomiast od momentu opracowania układów scalonych, przewagę uzyskał krzem, gdyż elementy wykonane z niego mają dopuszczalną temperaturę pracy 420-470 K, podczas gdy te same elementy wykonane z germanu zaledwie 340-360 K.