Kodowanie informacji słuchowej w nerwie ślimakowym

Wypustki centralne komórek zwoju spiralnego ślimaka tworzą nerw ślimakowy. U człowieka każdy nerw ślimakowy zawiera około 30000 włókien nerwowych, z których 5% pochodzi od komórek włoskowatych zewnętrznych, a 95% od komórek włoskowatych wewnętrznych. Włókna pochodzące od komórek włoskowatych zewnętrznych są cienkie, nie mają osłonki mielinowej, przewodzą więc impulsy wolno. Wchodzą w skład kręgu neuronalnego regulującego precyzję odbioru tonów w wąskich zakresach częstotliwości. Włókna pochodzące od komórek włoskowatych wewnętrznych są grubsze i mają osłonkę mielinową, przewodzą więc impulsy znacznie szybciej i one właśnie są drogą dla informacji słuchowej.
Badania przewodzenia impulsów w nerwie ślimakowym są wykonywane na narkotyzowanych zwierzętach za pomocą rutynowych metod elektrofizjologicznych. W sąsiedztwo pojedynczego włókna nerwowego wprowadza się mikroelektrodę, połączoną z układem wzmacniającym i oscyloskopem. Tony o regulowanej wysokości i natężeniu są wytwarzane przez elektroniczny generator dźwięków i podawane z głośnika. Długość trwania pojedynczego tonu wynosi zazwyczaj 25-50 ms. Stosując tego rodzaju techniki wykazano, że kodowanie wysokości tonów w nerwie ślimakowym odbywa się na zasadzie częstotliwości i na zasadzie miejsca.