Opracowanie planu i wysłanie rozkazu wykonania ruchu

Aby został wykonany ruch, musi dojść do pobudzenia odpowiedniego zespołu mięśni. Rozkaz do wykonania ruchu wydaje okolica czuciowo-ruchowa kory. Proces ten przebiega w trzech etapach. W pierwszym etapie – przygotowawczym – do pól 2, 5 i częściowo 4 dochodzi informacja o planowanym ruchu i jego zakresie. Źródłem tej informacji jest głównie okolica przedruchowa (pole 6) – miejsce kodowania wzorca zamierzonego ruchu – i dodatkowe pole ruchowe. Uszkodzenia pola 6 upośledzają zdolność wykonywania takich czynności, jak szycie, nawlekanie igły, zapinanie guzików, z powodu niedostatecznej precyzji ruchów, mimo ogólnie sprawnego aparatu ruchowego. Zaburzenia te, nazywane apraksją ruchową, świadczą o tym, że w okolicy przedruchowej mogą być zakodowane wzorce ruchowe wykonywanych czynności. Podobną funkcję pełni dodatkowe pole ruchowe. Następnie pola 2, 5 i 4 wysyłają impulsy ułatwiające dopływ informacji sensorycznej z mięśni, które mają być pobudzone do skurczu. Na podstawie tej informacji jest zwiększana pobudliwość motoneuronów unerwiających te mięśnie i są uruchamiane odruchy rdzeniowe. W drugim etapie, dzięki impulsom pochodzącym z pola 4, zostaje zapoczątkowany ruch. Ruch ten jest następnie podtrzymywany przez impulsy z pól 3a, 3b i 1. Do zakończenia ruchu dochodzi w wyniku ponownego działania pola 4. Polecenia z okolicy czuciowo-ruchowej kory osiągają rdzeń kręgowy bezpośrednio drogami korowo-rdzeniowymi i pośrednio – połączeniami biegnącymi przez jądro czerwienne i drogę czerwienno-rdzeniową.