PRODUKCJA PRZEMYSŁOWA RUBINÓW I SZAFIRÓW
Proces ten, stosowany do dzisiaj, daje po ochłodzeniu zestalony blok drobnoziarnistego korundu który po rozdrobnieniu stanowi elektroko- rundowe ziarno ścierne – podstawowy składnik przemysłowo wytwarzanych narzędzi ściernych (tarcze, pilniki, osełki, papiery ścierne). Zastępował on w tych narzędziach korund naturalny i szmergiel, pozwalając tym samym na szybki rozwój przemysłu obróbki różnych materiałów. Prawie równocześnie, bo w roku 1902, A. Vemeuile opracował piec umożliwiający hodowanie sztucznych monokryształów korundu o wadze 10-20 kt w ciągu 2-3 godzin .Proces ten stworzył podstawę do uruchomienia przemysłowej produkcji szafirów i innych tlenkowych kamieni szlachetnych (spinele, granaty) w postaci gruszek mono- krystalicznych o masie 100-150 kt. Produkcja przemysłowa rubinów i szafirów ruszyła w 1913 r. w firmie Djeva w Szwajcarii.
