WYSOKA TWARDOŚĆ KRYSZTAŁÓW

Wysoka twardość krysz­tałów korundu oraz łupliwość spowodowały, że od starożytności odpadowy proszek powstający przy obróbce kamieni korundowych lub kruszone kamienie gorszej jakości, stosowano jako materiał ścierny do obróbki kamieni ozdobnych a później również metali i innych materiałów. Piękne barwy rubinów i szafirów oraz możliwość ich stosunkowo łatwego obrabiania twardym proszkiem diamentowym stały się przyczyną po­szukiwania metod ich syntezy. Pierwsze drobne kryształki korundu otrzymał M. Gaudin w 1828 r przez wyprażenie w wysokiej temperaturze mieszaniny potasu z ałunem w tyglu pokrytym sadzą. W roku 1900 Ch. B. Jacobs opracował proces topienia boksytu w piecu łukowym, w którym elektrodami były pręty grafitowe.