WŁASNOŚCI MECHANICZNE

Szkło, będące w pojęciu własności mechanicznych ciałem stałym, nie daje się zaliczyć ściśle do żadnego stanu skupienia. Idealne szkło jest tworzywem bez naprężeń o izotropowych fizycznych własnościach wektorowych, zarówno makro, jak i mikroskopowych. Stan szklisty jest termodynamicznie nietrwały i w czasie wykazuje skłonność do powolnych zmiany zachodzących przy stałej temperaturze i ciśnieniu. Tworzywo szkliste przekształca się powoli w tworzywo polikrystaliczne w wyniku procesu odszklenia (dewitryfikacji), który najłatwiej zachodzi przy lepkości rzędu 10³ dN • s/m² przy której ruchliwości składników struktury jest dostateczna. Duża lepkość szkieł w temperaturze pokojowej pozwala na utrzymanie tworzywa w stanie szklistym bardzo długo. Siła wytrzymałości wiązań jonowo-atomowych szkieł nieorganicznych jest wysoka i wynosi około 100 kcal/mol, i to ona powoduje, że tworzywa te miękną dopiero w temperaturach kilkuset stopni, będąc w temperaturze pokojowej twardymi, wytrzymałymi mechanicznie i odpornymi na korozję chemiczną.